Textus Receptus Bibles

Parallel Bibles

Acts - Chapter: 10


10:1	ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
10:2	ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
10:3	ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν ενατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
10:4	ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεου
10:5	και νυν πεμψον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
10:6	ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν
10:7	ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
10:8	και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
10:9	τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
10:10	εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις
10:11	και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης
10:12	εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
10:13	και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
10:14	ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον
10:15	και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
10:16	τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον
10:17	ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
10:18	και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
10:19	του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες ζητουσιν σε
10:20	αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι εγω απεσταλκα αυτους
10:21	καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε
10:22	οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
10:23	εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον ο πετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω
10:24	και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
10:25	ως δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
10:26	ο δε πετρος αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωπος ειμι
10:27	και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
10:28	εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
10:29	διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
10:30	και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την ενατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
10:31	και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
10:32	πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι
10:33	εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου
10:34	ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωποληπτης ο θεος
10:35	αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
10:36	τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος
10:37	υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
10:38	ιησουν τον απο ναζαρετ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
10:39	και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον και ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου
10:40	τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
10:41	ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
10:42	και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
10:43	τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
10:44	ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
10:45	και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται
10:46	ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος
10:47	μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως και ημεις
10:48	προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας


10:1	ανηρ δε τις ην εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος εκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
10:2	ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων τε ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου διαπαντος
10:3	ειδεν εν οραματι φανερως ωσει ωραν εννατην της ημερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
10:4	ο δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αι προσευχαι σου και αι ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον ενωπιον του θεου
10:5	και νυν πεμψον εις ιοππην ανδρας και μεταπεμψαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος
10:6	ουτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ω εστιν οικια παρα θαλασσαν ουτος λαλησει σοι τι σε δει ποιειν
10:7	ως δε απηλθεν ο αγγελος ο λαλων τω κορνηλιω φωνησας δυο των οικετων αυτου και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
10:8	και εξηγησαμενος αυτοις απαντα απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
10:9	τη δε επαυριον οδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ωραν εκτην
10:10	εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε εκεινων επεπεσεν επ αυτον εκστασις
10:11	και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον επ αυτον σκευος τι ως οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις δεδεμενον και καθιεμενον επι της γης
10:12	εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα της γης και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ουρανου
10:13	και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
10:14	ο δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον η ακαθαρτον
10:15	και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον α ο θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
10:16	τουτο δε εγενετο επι τρις και παλιν ανεληφθη το σκευος εις τον ουρανον
10:17	ως δε εν εαυτω διηπορει ο πετρος τι αν ειη το οραμα ο ειδεν και ιδου οι ανδρες οι απεσταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
10:18	και φωνησαντες επυνθανοντο ει σιμων ο επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
10:19	του δε πετρου ενθυμουμενου περι του οραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουσιν σε
10:20	αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος διοτι εγω απεσταλκα αυτους
10:21	καταβας δε πετρος προς τους ανδρας τους απεσταλμενους απο του κορνηλιου προς αυτον ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τις η αιτια δι ην παρεστε
10:22	οι δε ειπον κορνηλιος εκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε υπο ολου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ρηματα παρα σου
10:23	εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον ο πετρος εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο της ιοππης συνηλθον αυτω
10:24	και τη επαυριον εισηλθον εις την καισαρειαν ο δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
10:25	ως δε εγενετο εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ο κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
10:26	ο δε πετρος αυτον ηγειρεν λεγων αναστηθι καγω αυτος ανθρωπος ειμι
10:27	και συνομιλων αυτω εισηλθεν και ευρισκει συνεληλυθοτας πολλους
10:28	εφη τε προς αυτους υμεις επιστασθε ως αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω και εμοι ο θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
10:29	διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
10:30	και ο κορνηλιος εφη απο τεταρτης ημερας μεχρι ταυτης της ωρας ημην νηστευων και την εννατην ωραν προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
10:31	και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου η προσευχη και αι ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
10:32	πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ος επικαλειται πετρος ουτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν ος παραγενομενος λαλησει σοι
10:33	εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ημεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι υπο του θεου
10:34	ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ αληθειας καταλαμβανομαι οτι ουκ εστιν προσωποληπτης ο θεος
10:35	αλλ εν παντι εθνει ο φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
10:36	τον λογον ον απεστειλεν τοις υιοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου ουτος εστιν παντων κυριος
10:37	υμεις οιδατε το γενομενον ρημα καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενον απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ο εκηρυξεν ιωαννης
10:38	ιησουν τον απο ναζαρετ ως εχρισεν αυτον ο θεος πνευματι αγιω και δυναμει ος διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους υπο του διαβολου οτι ο θεος ην μετ αυτου
10:39	και ημεις εσμεν μαρτυρες παντων ων εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ον ανειλον κρεμασαντες επι ξυλου
10:40	τουτον ο θεος ηγειρεν τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
10:41	ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις υπο του θεου ημιν οιτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
10:42	και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι οτι αυτος εστιν ο ωρισμενος υπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
10:43	τουτω παντες οι προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
10:44	ετι λαλουντος του πετρου τα ρηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το αγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
10:45	και εξεστησαν οι εκ περιτομης πιστοι οσοι συνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου πνευματος εκκεχυται
10:46	ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη ο πετρος
10:47	μητι το υδωρ κωλυσαι δυναται τις του μη βαπτισθηναι τουτους οιτινες το πνευμα το αγιον ελαβον καθως και ημεις
10:48	προσεταξεν τε αυτους βαπτισθηναι εν τω ονοματι του κυριου τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ημερας τινας


10:1	Now there was a certain man in Caesarea named Cornelius, a centurion of what was called the Italian [Regiment],
10:2	a devout [man], and one that feared God, together with all his household, who often gave alms to the people, and making petition to God always.
10:3	About the ninth hour of the day, he saw clearly in a vision an angel of God coming to him and saying to him, "Cornelius!"
10:4	And looking intently at him and becoming fearful he said, "What is it, lord?"And he said to him, "Your prayers and your alms have ascended as a memorial before God.
10:5	Now send men to Joppa, and send for Simon whose surname is Peter.
10:6	He is staying as a guest with one Simon, a tanner, whose house is beside the sea."
10:7	Now when the angel who had been speaking to Cornelius had departed, he called two of his household servants and a devout soldier from among those who waited on him continually.
10:8	And explaining to them everything, he sent them to Joppa.
10:9	Now on the next day, as they were traveling and drawing near to the city, Peter went up on the housetop to pray, [at ]about the sixth hour.
10:10	And he became hungry and wanted to eat; but while they were preparing, a trance fell on him.
10:11	And he saw heaven having been opened, and descending to him a certain vessel like a great sheet, having been bound at the four corners, and being let down upon the ground,
10:12	in which were all the four-footed [animals] of the earth and the wild animals, and the reptiles, and the birds of the air.
10:13	And there[ ]came a voice to him, [saying], "Arise, Peter; kill and eat."
10:14	But Peter said, "By no means, Lord! For never did I eat anything common or unclean."
10:15	And a voice [spoke] again the second [time ]to him, "That which God has made clean, you must not make common."
10:16	And this happened three times, and again the vessel was taken up into heaven.
10:17	Now as Peter was very perplexed within himself as to what the vision which he had seen might mean, behold, the men who had been sent from Cornelius, having found by inquiry the house of Simon, stood at the gateway.
10:18	And they called and asked whether Simon, whose surname was Peter, was lodging there.
10:19	Now while Peter pondered about the vision, the Spirit said to him, "Behold, men are seeking you.
10:20	Arise therefore, go down and go with them, without wavering; for I have sent them."
10:21	And Peter, going down to the men, said, "Behold, I am he whom you seek. What is the reason for which you are here?"
10:22	And they said, "Cornelius the centurion, a righteous and God-fearing man, having a good reputation among all the nation of the Jews, was given a revelation by a holy angel to send for you to his house, and to hear words from you."
10:23	Therefore he invited them in and received [them] as guests. Now on the next day Peter went forth with them, and some brothers from Joppa went with him.
10:24	And on the next day they entered into Caesarea. And Cornelius was waiting for them, having called together his relatives and close friends.
10:25	Now when it happened that Peter entered, Cornelius met him, [and] fell at his feet and worshipped [him].
10:26	But Peter raised him up, saying, "Stand up; I myself am also a man."
10:27	And talking with him he went in, and found many having gathered,
10:28	and he said to them, "You know how unlawful it is for a Jewish man to associate with or to approach a Gentile; and yet God has shown to me that I should call no man common or unclean;
10:29	therefore also without objecting, I came when I was sent for. I ask, then, for what reason have you sent for me?"
10:30	So Cornelius said, "From the fourth day until this hour I was fasting, and at the ninth hour I was praying in my house, and behold, a man stood before me in shining clothing,
10:31	and said, 'Cornelius, your prayer has been heard, and your alms have been remembered before God.
10:32	Send therefore to Joppa and summon Simon, whose surname is Peter. He is staying as a guest in the house of Simon, a tanner, beside the sea. When he arrives, he will speak to you.'
10:33	"Therefore immediately I sent to you, and you have done well to come. Now then we are all present before God, to hear all the things having been commanded you by God."
10:34	And Peter, opening his mouth, said: "In truth I comprehend that God is not One to show partiality.
10:35	But in every nation, he that fears Him and works righteousness is acceptable to Him.
10:36	The word which God sent to the sons of Israel, preaching the good news of peace through Jesus Christ--He being Lord of all-
10:37	you know, the word coming to be throughout all of Judea, and beginning from Galilee after the baptism which John proclaimed,
10:38	Jesus of Nazareth, how God anointed Him with the Holy Spirit and with power, who went about doing good and healing all those who were oppressed by the devil, because God was with Him.
10:39	And we are witnesses of all things which He did, both in the country of the Jews and in Jerusalem, whom they also killed by hanging on a tree.
10:40	This [Jesus] God raised up on the third day, and caused Him to be seen,
10:41	not to all the people, but to witnesses, who having been chosen beforehand by God, [even] to us, who ate and drank together with Him after He arose from the dead.
10:42	And He commanded us to proclaim to the people, and to testify solemnly that He is the [One] having been appointed by God [to be] Judge of the living and the dead.
10:43	To Him all the prophets bear witness, [that ]through His name, everyone believing in Him shall receive forgiveness of sins."
10:44	While Peter was still speaking these words, the Holy Spirit fell upon all those who heard the word.
10:45	And those of the circumcision who believed were astounded, as many as had come with Peter, because the gift of the Holy Spirit had been poured out on the Gentiles also.
10:46	For they heard them speaking in tongues and magnifying God. Then Peter answered,
10:47	"Surely no one can forbid water, can he, that these should not be baptized who received the Holy Spirit just as we have?"
10:48	And he commanded them to be baptized in the name of the Lord. Then they asked him to stay for some days.

Textus Receptus Bibles

Parallel Bibles

Acts - Chapter: 10

Cookies & Privacy